Melamiye-i Bayramiye Ömer Sîkkin Hz Türbesi
Evliyalar Diyarı Göynükte Akşemseddin Hz. nin türbesinden sonra kendisiyle aynı dönemde yaşamış Melamiye-i Bayramiye piri Ömer Sikkin Hz. türbesidir. Halk arasında Bıçakçı Ömer Dede türbesi diye de anılır.
Ömer Sikkin Hz ve Melamilik hakkında kısa bir bilgi vermek gerekirse Melamiliği bir tarikat olarak ele alanlar, bu hareket için üç dönem üzerinde dururlar:
1. Melamiye-i Kassariye (Tarikat-ı aliye-i Sıddıkiye): Hamdun Kassar,
2. Melamiye-i Bayramiye (Tarikat-ı aliye-i Bayramiye): Dede Ömer Sikkini (öl. 880/1475),
3. Melamiye-i Nuriye (Tarikat-ı aliye-i Nakşıbendiye): Muhammed Nuru´l-Arabi (öl. 1305/1887). Bunlara birinci, ikinci ve üçüncü dönem Melamileri adı da verilir. Son iki melami hareket Osmanlı Devleti sınırlan içinde doğup gelişmiştir.
İkinci dönem melamiliği (Melamiye-i Bayramiye): Bu dönem melamiliğinin ortaya çıkışı hakkındaki en yaygın menkıbe şudur Hacı Bayram Veli´nin vefatından sonra, onun tanınmış halifesi Akşemseddin ile Dede Ömer Sıkkıni arasında meşrep farklılığı ortaya çıkar. Zikir meclisleri, kıyafet ve adab-erkana karşı olan Sikkini, Akşemsed-din´in zikirlerine katılmaz. Akşemseddin bu davranışlarım sürdürmesi halinde Sıkkini´den tac ve hırkayı alacağını söyler. Sıkkini’de tac ve hırkayı vereceğini söylediği cuma günü bir ateş yaktırır ve “buyurun ateşe girelim, keramet tac ve hırkada ise, biz yanarız onlar kalır, değilse onlar yanar biz kalırız” der ve ateşe girer. Tac ve hırka yanar,kendisi sema ederek yanmadan ateşten çıkar. Böylece Ömer Sikkini ayrı bir meşrebe sahip olarak Melamiye-i Bayramiyeyi kurmuş olur.
Şeyhlerine uyarak Bayram i melamiler tac ve hırkaya iltifat etmezler. Daha sonra tarikat vahdet-i vücudçu düşüncelerin büyük çapta etkisinde kalır. Safeviyeden gelen aşın ehl-i beyi sevgisi de tarikatta önemli bir yere sahip olur. Bu iki unsur Bayramı melamilerin Osmanlı Devleti tarafından zaman zaman takip edilmelerine, öldürülmelerine neden olur. Sıkkini´den sonra bağlıları Ayaşlı Bünyamin´e (öl. 1510) tabi oldular. Ayaşlı´dan sonraki meşhur Bayrami-Melami pirleri şunlardır: Pir Ali, onun oğlu İsmail Maşuki, Ahmet Sarban, Ankaralı Hüsameddin, Hamza Bali, İdris Muhtefi, Sütçü Beşir Ağa, Seyyid Haşim, Paşmakçızade Seyyid Ali, Şehit Ali Paşa. Bunlardan başka alim ve ediplerden Abdullah Bosnevi, Lamekani Hüseyin, Oğlan Şeyh ibrahim Efendi, Sunullah Gaybi, Neşati Ahmed Dede, San Abdullah, Çevri, Lalizade Seyyid Abdulbaki de bu meşrebe mensuptur. Sıkkini´den sonraki pirlerden Pir Ali, şikayetler üzerine Kanuni tarafından ziyaret edilmiş, İsmail Maşuki 12 müridiyle Atmeydanı´nda asılmış, Hamza Bali idam edilmiş, Sütçü Beşir Ağa boğularak cesedi denize atılmıştır. Hamza Bali´den sonra Hamzaviler adını alan Bayrami-Melamiler sonlarından korkarak gizli bir tarikat hüviyetine bürünmüşlerse de, izlenmekten kurtulmaları mümkün olmamıştır.